Een oud recept

Toen ik de poesjes stof zag bij Madeline vond ik het meteen iets voor Imke. Bij het zoeken naar een patroon in mijn archief botste ik op de Tinny jurk. Back in the days wanneer Imke nog klein was en dan bedoel ik een mini Imke wiens jurkjes nog uit 1 meter stof gingen (voering en al he!) maakte ik regelmatig een Tinny jurk voor haar. Hoewel ik het altijd prachtige jurkjes vond en een waar plezier om te maken ging het recept toch enkele jaren de kast in… Ik kan me zelfs niet meer herinneren wanneer ik de laatste in elkaar stak. Time to change that!

De stof kwam binnen en werd meteen gewassen (zoals al mijn stoffen, dat ter zijde) en nog diezelfde avond nam ik het patroon over in maat ‘8 jaar’ (SLIK). Ik bestelde 1,5 meter maar kwam gauw tot de constatatie dat het een lang vervolgen tijd was dat daar een jurkje zou uit geraken… Dus bestelde ik een effen kleurtje voor de voering en ging ik freestylen met de rok. Ik knipte voorpand en achterpand van het lijfje, de rest gebruikte ik allemaal voor het maken van de rok, wat maakt dat die iets meer stofbreedte heeft dan voorzien in het patoon, maar veel verschilt het niet. Note: ik denk dat het nog hooguit 1 a 2 maatjes duurt voor 1,5meter te weinig wordt om een jurk voor Imke te maken.

Over Imke gesproken, dit weekend werd ze 8 jaar! In coronatijd verjaren is een vreemd gegeven. Mijn zus zit met de twee kleintjes al thuis sinds 13 maart, en dan bedoel ik echt thuis. (Papa/ man des huizes gaat elke dag werken). De kleintjes uitlaten gebeurd in de tuin en ik lever de boodschappen voor haar deur zonder binnen te gaan, wekelijks zwaai ik dus eens naar mijn neefje en nichtje. Voor haar verjaadag deden we toch iets ‘speciaal’. Ik ging stiekem binnen, versierde de hal en zette enkele pakjes neer, vervolgens ging ik naar buiten en duwde op de deurbel. Dankzij de grote glazen partij in de hal konden we dus een mini feestje hebben. Niet de 8ste verjaardag die we in gedachten hadden maar toch enorm dankbaar dat ik haar jarige snoetje hebben kunnen zien. Door het glas heen werd gezongen en verschillende kusjes uitgedeeld…

Terug naar de jurk, die uiteraard niet klaar was met haar verjaardag, ze is namelijk vers van de pers, ik stikte ze vandaag in elkaar. Voor het eerst koos ik voor een Tinny met mouwen, maar as you know is ondergetekende nooit echt fan van handleidingen dus deed ik het met gezond verstand. Niet geheel zeker dat dit de bedoeling is, maar het ging zonder gevloek of tornmesjes dus er valt niet te klagen 😉

De smaak van Tinny heeft me weer te pakken want er zitten er nog meerdere in mijn hoofd klaar te uitwerking… For now: hier is ie dan; Tinny is back!

Kleine sidenote: de pomponnetjes zitten niet standaard in de stof, ik had ze nog in mijn voorraad liggen. Gekocht bij Veritas, een winkel waar ik steeds binnen stap terwijl ik eingelijk niets nodig heb, maar sowieso met heel wat buitenstap 😉