Een verjaardagsjurk voor mijn petekindje. Dat met een bijpassende kroon. Uiteraard kwam dat plan op de donderdag voor haar feestje (zondag). Meer bepaald, op donderdag avond toen ik hier was.
Last Minute is my middle name. Ken je dat? Het rode lampje dat brandt om te gaan tanken, je GSM die al weken trager gaat en plots te weinig ruimte heeft om die ene foto te trekken, de afwas doen wanneer je geen andere borden meer ter beschikking hebt, naar de kapper bellen op dinsdag en hopen op een plekje op vrijdag, op vakantie vertrekken op maandag en zaterdag een valies gaan kopen, op de vooravond van een examen nog 100 pagina’s te leren hebben, op de ochtend van datzelfde examen ontdekken dat je nog een hoofdstuk helemaal niet geleerd hebt, merken dat de boter op is wanneer de pan al op het vuur staat. Dat en nog veel meer, dat ben ik.
Pas op, ik plan de dingen wel. Ik ben een planner. Met lijstjes, kleurtjes en fluostiften enzo maar toch loopt het ergens mis. Tijdens de examens heb ik een strak schema afgelijnd per uur in verschillende kleurtjes voor verschillende activiteiten. Wanneer iets op/leeg is schrijf ik het netjes op het boodschappenlijstje en ik maak een hele to do lijst voor op mijn vrije dag.
Waarom ik dan toch 2 dagen voor ik op reis vertrek achter mijn identiteitskaart moet op de gemeente? Waarom ik dan toch de avond voor mijn reis de jurk naai die al weken in mijn hoofd zit? Waarom ik dan toch de dag voor een verjaardag op zoek moet naar een cadeautje? Misschien was ik niet helemaal accuraat, uitstellen in my middle name. Studeren? Eerst een dutje. De afwas? Eerst een aflevering van greys anatomy, alle twee dan… Naar de winkel? Ik kan vanavond toch iets anders eten, ik ga morgen wel… Maar ik dwaal af, het ging hier over een ingeving op het laatste moment en technisch gezien is dat geen uitstel 😉
Bijkomende probleem, voor de jurk die in mijn hoofd zat had ik helemaal geen patroon liggen. Ik stelde in mijn hoofd een plan op. Ik zou vrijdag avond naar de bibliotheek gaan: het boek halen alsook het patroon tekenen en de stof knippen, zatervoormiddag zou ik de jurk naaien want zaternamiddag had ik al plannen. Helaas wou Murphy ook meedoen met mijn plan. Vrijdag is de sluitingsdag van de plaatselijke bibliotheek. Helaas pindakaas, zatervoormiddag ging ik dus naar daar, ik tekende het patroon en knipte de stof, zondagochtend stond ik extra vroeg op en Hallelujah het kind had in de namiddag een schoon jurkje, al zeg ik het zelf.
Murphy zou Murphy niet zijn als hij nog een paar dingen in petto had… Een blinde rits in een jurkje met voering? Ik gebruikte het boek Stof voor durfhetzelvers 2 maar vond de uitleg niet zo duidelijk. Het jurkje zit in elkaar maar ik vermoed dat er een veel simpelere en snellere manier is om dit type jurkje te maken… Iemand het gouden filmpje of tutorial? Iemand die een naaidate ziet zitten? Let me know please!
Genoeg gezeverd. Tijd voor de foto’s! (Stof is een Efteling stofje gekocht bij Madeline, patroon komt uit stof voor durf het zelvers 2: Renee (met ingekorte mouw) plus Vienna)
Dat lachje, daar doen we het toch voor. (Let u astublieft niet op de geïmproviseerde kroon die ontstond in de 10 minuten die ik overhad voor het feestje 🙂 )
Liefs Kelli xXx
KelliSews 